2 Maanden Spanje

Nu na 2 maanden in Spanje voel ik me eindelijk een beetje op mn plek. De eerste paar weken moest ik echt bijkomen van het verhuizen, spullen inpakken, dingen regelen en loslaten. Het was hier bovendien erg alleen, omdat er niet veel mensen in de community waren. Melchior en ik, een gezin dat er meer niet dan wel was, 2 mensen in een camper op het hoogste terras een eind weg en 2 mensen die bezig waren het communale huisje op te knappen ook op het hoogste terras. Er waren heel weinig mensen in de community en dus waren Melchior en ik op elkaar aangewezen en op de paar gasten die 1 of 2 dagen bleven. Ik heb me best alleen gevoeld die eerste tijd. Ook omdat ik verder in de buurt niemand kende, de weg niet wist, alles een eind uit elkaar ligt en je dus een auto nodig hebt om ergens te komen, en er weinig georganiseerd werd. Dat eigen vervoer nodig hebben maakte me erg afhankelijk van Melchior. Dus ik heb niet altijd even goed in mn vel gezeten hier en moest echt mn draai zien te vinden.

Inmiddels ken ik meer en meer fijne mensen. De omgeving stroomt langzaam vol met winter vluchtelingen uit het noorden. Ook naar de community zijn wat mensen teruggekeerd die er jaarlijks komen en tevens zijn er onbekende nieuwe mensen die een tijdje blijven. Er wordt ook steeds meer georganiseerd in de wijde omgeving, tango les, satsangs, iers dansen, filmavond, kampvuur met muziek gemaakt door de gasten, mantra zingen, pizza party, vrouwencirkel, etc. Nu ik meer mensen ken met vervoer, kom ik makkelijker zonder Melchior naar allerlei plekken toe, of ik ga te voet of soms liftend.

Ik vraag me nog wel eens af wat ik hier nu eigenlijk doe. De mensen die ik ken zijn bijna allemaal reizigers, tijdelijke verblijvers. De vaste bewoners laten zich wat minder makkelijk kennen leren, en verschuilen zich wat meer in kliekjes, de Engelse kliek, de Duitse, de Italiaanse, etc. Deze community, maar ook de hele vallei, voelt meer als een plek voor mensen die komen en gaan, dan als een plek om je te vestigen. Dat laatste gebeurd wel in de wijdere omgeving, maar dat zijn bijna allemaal mensen die een stuk land hebben gekocht en er dan anderen op uitnodigen om er te werken en tijdelijk te verblijven. Mij voelt dat te alleen aan. Ik zou veel liever samen met een groep mensen op een stuk land een community beginnen. Of een fijne permanentere community hier in de buurt vinden.