Kakadoo en afscheid

Het is donderdagnacht, ben nu in Singapore en wacht op mijn vlucht naar London en Amsterdam. Vanmiddag afscheid genomen van Jeanine voor ??? maanden. Na twee maanden intensief weer vanalles met elkaar beleven, is het toch wel weer raar om "ineens" weer alleen naar Wageningen te gaan. Maar we hebben nog twee schitterende dagen gehad in Kakadoo National Park: een Unesco World Heritage Site voor natuur en cultuur en een zeer belangrijke wetland voor vogels (Ramses). Na alle sores met de ford falcon, was het een mooie afsluiter. Het groene landschap met riviertjes, moeras en mossoenbossen is een hele verademing na de droge woestijntocht. Veel dieren gezien, die we nog niet eerder hadden gezien zoals: allerlei vissen (o.a. modderkuiper die met hun vinnen op het land springen), zoutwater krokodillen, slangen, grote en kleine kikkers (waaronder boomkikker en een giftige exoot) en natuurlijk veel vogels. De wedgetailed eagle op aangereden kangeroos in de woestijn heeft plaats gemaakt voor wistling kite, black kite en visarend. De vliegen hebben plaatsgemaakt voor zwermen muggen die je 's ochtends en 's avonds lekprikken. Gelukkig was ons tentje mug vrij. Door de hogere vochtigheid blijft het langer (klam) warm en zweet je de hele dag. Vanaf Katherine zijn we met een grote Toyota (met airco en schone ramen, wat een luxe!) via Pine Creek (oud gouddelversstadje) en een enkele uitzichtspunt naar Yellow River gereden. daar hebben we de volgende ochtend een bootcruise gemaakt over de bilabong (weet nog steeds niet wat het is), de floodplains en de Mary River. Veel gezien: mangrovebos en lellies in bloei, fiedelende eenden (whistling ducks), jibarus (grote steltopers met dikke en lange zwarte snavel), een zwemmende en zonnebadende goanna (grote hagedis), krokodillen, vele kites en een visarend, een ijsvogeltje en allerlei reigerachtigen, ganzen en steltopers. Heerlijk om zo vanaf een bootje met een heerlijk brioesje van de natuur te kunnen genieten. Daarna hebben we een aboriginal museum bezocht met een ander soort tekeningen dan we eerder hadden gezien (geen puntjes meer maar lijntjes en veel meer rood). Dit zagen we ook terug in rotstekeningen bij Ubirr: een parkachtig natuurgebied met spiraalvormige palmen (screw palms), met bijzondere rotsvormen waarop tekeningen van allerlei tijden waren gezet. En het was goed te zien wat het moest voorstellen. Daar was ook een fantastische 360 graden uitzicht over de floodplains en rotsen op de achtergrond. Echt genieten.
Inmiddels was het wel te laat geworden en moesten we in het donker gaan rijden. Hier geen kangeroos die oversteken, maar wel kikkers en een slang bij een moeras. Toen we hieruit stapten om een foto te maken (leeft die nog???, ja toch wel...) werden we omsingeld door duizenden insecten. Die uiteraard ook mee in de auto gingen. Wat een gekriebel. Gelukkig hielden ze er al snel mee op. Ook nog wat vleermuizen en vogels gezien. Uiteindelijk toch een camping gevonden bij een oude buffel bark hut. Vroeger jaagde men hier op waterbuffels voor de vacht en droogden de huiden in hutten. Nu zijn er nog enkele honderden, waarvan wij er eentje bijna hebben aangereden (na ja op 5 m afstand dan...). De volgende dag nog een krokodillen jump boottocht gemaakt. Krokodillen worden met vlees aan een stok verleid om hoog uit het water te springen. Zodat wij toeristen daar een spectaculaire foto van kunnen maken en veel krokodillen van dicht bij kunnen zien. Op het eind gooiden ze ook vlees in de lucht waarop veel kites aan kwamen vliegen en deze met hun poten op vingen (ook gaaf)!
Daarna nog naar een dam gegaan waar heel veel watervogels zaten. Bij een stroompje zaten ze meer met elkaar te vechten dan te eten. Zoveel vogels zo dicht bij elkaar! En een mooi uitzicht over de wetlands. Daarna naar Darwin naar de Airport gesjeesd en afscheid genomen. In Singapore bijna mijn vlucht gemist (wel grappig hoe ze hier mijn achternaam uitspreken: of ik wel dringend naar de gate wil komen). En nu ben ik na een lange vlucht, 3 films en een halve boek verder in Wageningen aangekomen. Mijn grote rugzak is ergens (London, Singapore, Darwin??) achter blijven steken en wordt als het goed is nagestuurd. Het avontuur houdt dus nog niet op........
Australie heeft ontzettend veel te bieden qua cultuur, natuur en landschappen. Twee maanden was veel te kort. Maar ik heb een goed idee gekregen van de uitgestrektheid van de outback, de vriendelijkheid en behulpzaamheid van mensen (altijd open voor een praatje) en de geweldige natuurparken langs de kusten, op Tasmanie en in centraal Australie. Met vele zonnige dagen (wat is het hier in NL nog koud .....). Alleen die gigantische afstanden met helemaal niks....ach ja 't heeft ook wel wat......
Groeten, Rene