Cuzco

Na een 4 daagse tocht met een hoop vrouwenpraat....., maar/en geweldige landschappen, kleurrijke meren en bergen, geisers en spiegelende zoutvlaktes en daarna een zeer lange avontuurlijke busrit op zijn Boliviaans en vervolgens wederom een lange tocht, zijn we dan toch eindelijk in Cusco. Al moeten we wat rustig aan doen. Jeanine is weer aan de diarree en omdat de verschijnselen lijken op de amoebe in Arequipa is ze weer aan dezelfde kuur. Op vrijdag de hele dag gezocht naar een rustig hotel, waar de bedden goed zijn, licht in de kamer is, geen piepende planken en het s avonds niet te koud is. Dat viel niet mee. De meeste hotels zijn gebouwd in koloniale panden en dus kouder en krakende planken. Sommige heel mooi, andere zo brak als ik weet niet wat. Bij een hostel Fallen Angel werd ik rondgeleid door een man met homotrekjes. Overal moderne beelden, schilderij van vergrote mannen in strak matrozenshirt, engeltjes, etc. Allemaal design. Er waren vier kamers met een een glazen ruimte erin waar de douche, wc en wastafel in opgenomen was. Een had een fitness toestel en zeer moderne keuken achter een gordijn, de ander een gigantische bed. De prijs 270 tot 330 dollar was wel even schrikken. Een andere hotel had een typisch oud mannetje als hotel baas, met zo-n schoothondje en ouderwetse banken. Hij zat een zwart wit film te bekijken. Toen ik hem vroeg of het rustig was in hotel was dat volmondig ja. Maar later toen ik de kamer bekeek, was er veel herrie vanaf de straat. Vreemd begrip van rustig hier. Een ander hotel heeft een mooie rozentuin en vriendelijk personeel. Heidi, die we in Quito ontmoet hebben wn nu weer toevalig in Cusco, slaapt daar nu en raadde het ons aan. Alleen is het daar koud. Jeanine heeft ondertussen een tijdje rustig op een pleintje gezeten en daarna uitgebreid kunnen internetten. Helaas doet hotmail het hier niet.
Cusco heeft een relaxte sfeer met groene plazas vele kerken en muren van grote precies in elkaar passende stenen uit de inka tijd. Je kunt hier heerlijk door kleine kinderkopstraatjes, lamgs witte vaak koloniale huizen met oranje dakpannen struinen. Het is nu superlaagseizoen, omdat Machu Pichu niet open is. Prijzen zijn laag en er zijn veel aanbiedingen: hotels 1/2 goedkoper, korting op thais eten (erg lekker), toerist ticket voor studentenprijs. Voor veel tour agencies en hoteleigenaren is deze periode survivallen. Als je over straat loopt ontkom je er dan ook niet aan. Verveeld kijken werkt goed, of gewoon doorlopen. Gelukkig blijven ze niet lang irritant aan je kleven. Een rondje langs de plaza levert 6 massages op van vriendelijk dames, 6 keer mijn schoenen gepoetst door jochies, 3 tours, 5 geweldige hotelkamers, 8 heerlijke maaltijden en twee nightclubs. En dan heb ik het nog niet over de bedelaars, souvenirs verkopers, de getoonde schilderijen of traditioneel geklede mensen met lamas of lam, die graag op de foto willen voor één sol. En toch heeft het allemaal wel wat....

Op zaterdag zijn we een stuk wezen wandelen in de buurt van Cuzco. Met de bus zijn we naar de verste ruines gegaan om daarna 8 km terug te lopen naar Cuzco langs 4 plekken met ruines. De eerste en verste ruine was een vereringsplek voor de god van het water. Uiteraard begon het dus prompt keihard te regenen, een half uur lang. Het was onderaan een heuvel waar veel water uit komt en waar de Inka's hun water vandaan haalden en kanaliseerden naar hun velden en de stad toe. En dus bouwden ze een plek ter verering van het water. Er was een plek om te badderen, er komen nog steeds een aantal stroompjes met water uit de muur om water te halen en een plek om kleding ed te wassen. De 2e ruine, 300 m verder, was een reizigersplek. Het was een soort van herberg waar mensen van en naar de stad langskwamen om te eten, te slapen en nieuwtjes uit te wisselen. Daarna moesten we zo'n 7 km verder wandelen langs de weg en door een dorp waar ze alle huizen van leem aan het opknappen waren en versieren met allerlei figuren, condor, slang, poema, andere dieren, symbolen, dansende mensen, etc. De derde plek was een grote sots, waarin allerlei nissen waren uitgehouden. De nissen bovenop en aan de wanden waren oude graven en de nissen in de grot en de tafelsteen buiten waren offerplekken voor voornamelijk dieren om een goede oogst af te dwingen of te vieren en dergelijke zaken. Daarna was het maar een klein stukje verder naar de grootste ruines, die je vanaf sommige plekken in Cuzco al kunt zien, Saqsaywaman. We waren helaas al erg moe en koud en bovendien werd het bijna donker, dus we hebben er maar eventjes rondgelopen in de hoop dat we er later nog wel een keer terug zouden komen. Het complex werd voor diverse zaken gebruikt. Cuzco is ontworpen oorspronkelijk in de vorm van een puma. Saqsaywaman is het hoofd van de puma. Het ziet er een beetje uit als een verdedigingswerk met dikke muren in zaagtanden opgebouwd uit enorm grote stenen, die eigenlijk bedoeld waren om het complex enige flexibiliteit te geven tegen instortingen vooral na aardbevingen. Er stonden oorspronkelijk 3 tempels die uitkeken over de stad. Tegenwoordig zijn niet meer dan een aantal muren over. Men is nog bezig met opgravingen in het hele complex, maar veel stenen zijn niet meer terug te vinden. Die stenen zijn gebruikt om de kerken mee te bouwen in de tijd van de Spanjaarden. Tijdens het 2e bezoek een aantal dagen later, kwamen we erachter dat als je omhoog klimt je een prachtig uitzicht over de stad hebt. Tegenover de enorme zaagtandwand ligt een enorme natuurlijke rots, waar wat treetjes in uit zijn gehouwen (als altaar of als trap?), vanwaar je een mooi uitzicht hebt over die wand. Aan de andere kant van die rots liggen nog een aantal ronde ruines. Éen ervan was vroeger een meertje ingedamd door een stenen muur, vanwaar je een grot inkon die uitgehouwen was in de rotsen. Een ander werd gebruikt als begraafplaats en de derde was een spirituele plek waar, achter een plek waar water uit de rotsen kwam, men geloofde dat je met de geesten uit de onderwereld kon communiceren of waar je zelfs de onderwereld in kon gaan. Daar ontmoetten we een man die daar in de buurt woonde en een schooltje runde (nu zomervakantie) en ons vanalles wist te vertellen over deze plek aan de hand van een map vol foto's. We hebben zelfs een klein ceremonietje met meditatie gehouden hier om die plek te voelen en onder het offeren van ieder 3 blaadjes coca aan moeder aarde (pachamama) onszelf en onze familie en vrienden een goede gezondheid en genezing te wensen. Uiteindelijk bleek natuurlijk dat hij graag geld wilde voor dat schooltje, maar hij had ons zoveel leuke dingen van die plek vertelt, dat het ook wel wat waard is om iets te geven en dan vinden we dat ook helemaal niet erg. Als je aan die 3 ronde ruines voorbij was, dan was er een heel stuk (ze waren nog bezig met opgraven) met muurtjes en gangen naar beneden toe totdat je uiteindelijk via de zijkant weer terug kon komen voor de zigzagwand. Al met al een enorm complex, waar we de 2e keer een hele ochtend door hebben gebracht. Vanuit daar was het nog maar een klein stukje naar ons hotel terug, want dat lag halverwege de heuvel waar het complex lag en het centrum van de stad. En daar dachten we rust te vinden, maar er was vanalles aan de gang in ons hotel. De miss-verkiezingen stonden weer voor de deur en de dag ervoor was kennelijk de miss Cuzco (hele provincie heet Cuzco) gekozen. Nu werd er een TV-programma opgenomen in ons hotel met presentator en 3 sprekers, de miss Cuzco, de vrouw die de boel organiseerde voor de miss verkiezingen door heel Peru en een evenementen organisateur (geen idee wat hij precie deed). Er omheen dus camera's, moeders op de bank, wat van die regelneefjes die er rondomheen liepen, etc. Wij zijn er maar een beetje bij gaan staan kijken, wat foto's nemen, beetje met die mensen kletsen (de sprekers vonden het wel interessant dat we er waren), fototoestel uitgeleend (hij deed er zijn eigen fotokaartje in) aan een van die regelneven want zijn toestel deed het niet meer, crackertjes mee eten en wachten op onze bestelde pizza. De pizza hebben we beneden uit zicht in de eetzaal opgegeten. Helaas voelde Rene zich deze avond tijdens het eten ook ziek en dus hebben we de dag erop ook maar een antibiotica kuurtje gekocht voor Rene, want we willen nu wel nog een aantal dingen zien hier. We zijn dus maar lekker vroeg naar bed gegaan, na onze pizza en het programma (ging snel en was live volgens mij).