Atherton Tablelands

Ik heb iets langer dan 3 weken in Ravenshoe bij Krishna en Myrilla Skye en hun spiritueel centrum doorgebracht. Krishna nam me af en toe mee op tochtjes in de buurt die hij mooi vind of waar hij zielen verwijdert heeft zodat de atmosfeer op die plekken weer goed is. Er hebben in de buurt heel wat aboriginal afslachtingen plaatsgevonden en veel van de zielen overleefden daar kennelijk nog. Het zijn allemaal mooie plekken in de natuur, met watervallen, enorme rotsblokken met aboriginal schilderingen, kraters of andere geologische hoogstandjes.

Bij Krishna en Myrilla is het een invallen van allerlei mensen. Dan is het familie die een paar dagen blijft, dan weer zijn het gewoon vrienden die onaangekondigd aan de tafel aanschuiven voor een avondmaaltijd. De rustpunten op de dag zijn vaak moeilijk te vinden. Gelukkig kon ik me vaak terugtrekken in de tuin waar voldoende werk was om me mee bezig te houden. Ik heb in een rustiger paar dagen een deur beschildert met een waterval en tropische planten. Het resultaat is erg mooi geworden en is bewondert door vele mensen. Al die mensen die hier komen, hebben iets spiritueels en anders worden ze er wel langzaam in ingewijdt, want elke dag worden er foto's in en rond het huis genomen door Krishna en door anderen. Dit doen ze om orbs te spotten. Orbs zijn mijns inziens een soort van energiebollen die niet met het blote oog te zien zijn, maar wel op (digitale) camera vast te leggen zijn. Welke camera je ook neemt, iedereen maakt hier foto's met orbs erin. Soms met enorm veel, soms met maar eentje, soms hele grote, meestal wit, maar soms met kleur en sommigen al bewegend. Een maf verschijnsel.

Ik ben nu alweer een paar dagen onderweg naar Cairns. Er is hier zoveel te zien en te doen, de vele watervallen, jungle walks, kraters en leuke stadjes, zijn een paar voorbeelden daarvan. Eergister ben ik in Mareeba naar mijn eerste Rodeo geweest. Het was het hele weekeinde, maar 1 dag was voor mij wel voldoende. Er is een grote ring met tribunes waar in het midden mul zand ligt. Vanuit een van de zijkanten komen dan de paarden, de deelnemers en de koeien en stieren uit de hekken. Er waren wedstrijden voor alle leeftijden met bokkende stieren rijden, kalfje worstelen (van paard afspringen op stiertje en hem dan op z'n kant zien te krijgen), kalfje vangen met lassoworp vanaf paard, bokkend paard rijden, in teams van 3 wie het snelte om 3 grote vaten heen racet. Op het terrein rondom waren eettentjes, kermisattracties, slangen vasthouden, boogschieten, boompje zagen, etc. Achter de schermen, de deelnemers en helpers (stier en paard uit de ring wegdrijvers) waren allemaal gekleed in de standaard western kleding, licht gekleurde hoed met van die aan de zijkant opstaande randen, spijkerbroek en ruitjesblouse. De mensen die komen kijken is een ratjetoe, je ziet er allerlei types en lagen van de bevolking vertegenwoordigd. En 's avonds was er natuurlijk de verkiezing tot rodeo queen. De avond voor de rodeo was er een optocht door de straten van Mareeba met alle queen-to-be deelnemers. Een soort van carneval achtig gebeuren met verklede mensen, praalwagens (niet zo mooi als wij ze kennen) en snoepjes gooien.

Gisteren ben ik in Kuranda aangekomen en daar loop ik straks ook nog even door rond. Kuranda is een oud hippie-stadje, dat ooit begon als het eerste stadje in het regenwoud, waar alle huizen door de mensen zelf gebouwd werden, er hun eigen voedsel verbouwden, kunst maakten en zeer goedkoop leefden. Daar werden ook de eerste kunstmarkten gehouden. Vandaag de dag zijn er allerlei kunststalletjes, maar vooral in China gemaakte souvenirs aanwezig. Het hele gebeuren is een beetje uit de klauwen gelopen, maar het is nog steeds een mekka voor toeristen die souvenirtjes willen scoren. Dus dat ga ik nu ook maar doen.