Weer op weg

Het heeft even geduurd (even is 2 weken) voordat de auto weer gerepareerd was, maar ik ben eindelijk weer op weg en weg uit dat gat dat Katherine heet. Ik ben nadat Rene vertrok een aantal dagen in Darwin geweest, waar overdag niks te beleven was, maar 's avonds des te meer met allerlei cafe's met live muziek. Daar ben ik op 5 mei weggegaan (Mayday = ook festival, maar dan met 1 podium met muziek) en heb tot 1.30 's nachts zitten wachten tot Andrew terug kwam vliegen. We zijn met zijn auto terug naar katherine gereden dwars door de nacht. Hij reedt veel te hard, 150-160 km per uur, waar je maar 130 mag en eigenlijk nog langzamer moet rijden vanwege het wild. Vlak voordat we Katherine inreden hebben we een kangaroo aangereden. Gelukkig was Andrew's auto stevig, want het ding reedt gewoon door, waar je anders auto's van de weg ziet raken. De auto was wel zwaar beschadigd helaas. We waren om 5 uur thuis en ik ben op mijun matje en slaapzak op de vloer gestort en Andrew heeft een uurtje geslapen voordat hij weer moest werken.

De volgende paar dagen, dinsdag tot vrijdagmiddag) heb ik al rondhangende, lezende en rondwandelend door de hitte doorgebracht. Om kriegel van te worden, want elke dag zei Andrew dat mijn auto morgen wel gerepareerd zou zijn, grrrrrrrrrr. Gelukkig kon ik mijn tentje in zijn tuin opzetten, zodat ik gratis kon overnachten. Op vrijdag kwam ook Pete terug uit Darwin, hebben we zijn motor bij een aardige mevrouw van de VVV in de garage kunnen zetten en zijn we vertrokken.

We zijn wezen kamperen bij de Lileyn Falls, waar we de volgende dag een eind zijn wezen wandelen en onderweg diverse keren hebben kunnen zwemmen, heerlijk. Vervolgens zijn we doorgereden naar Litchfield National Park, waar we wederom een aantal wandelingen, met zwemgelegenheid en watervallen, hebben kunnen maken gedurende 2 dagen. Vannacht hebben we gekampeerd op een van dee gratis kampeerplekken langs de weg, waar we rond 6 uur helemaal lek werden geprikt. Hele zwermen muggen rondom ons, om gek van te worden. Vanochtend zater er nog een stuk of 100 in de tent en een stuk of 50 in de auto. Vandaag zijn we Kakadu National Park ingereden. Met Rene ben ik er in 1 dag doorheen geraced, dus nu doen we het wat rustiger aan en nemen we de tijd om alles te zien en wandelingen te maken. Gelukkig heb ik de cruises al samen met Rene gedaan, want dat was toch wel een hoogtepunt. Aan het einde van deze week ben ik dan weer terug in Katherine en dan hoop ik een nieuw iemand gevonden te hebben om mee verder te rijden naar Townsville en Cairns. Daar hoop ik dan ook een baantje te vinden om even wat geld te verdienen voor de rest van de reis.