Bergen

We hebben in de Blue Mountains een wandeling naar de Wentworth Falls gemaakt met een steile trap naar een mooie waterval en dan een weggetje onderlangs rotsen waar je soms niet rechtop kon lopen en uiteindelijk weer heel veel trapjes naar boven toe. Daarna eerst gezwommen, want we moesten onze haren wassen en konden dus wel een douche gebruiken. Hierna in dichte mist naar Echo Point gereden, waar we wilden overnachten en waarnaartoe we bijna tegen een paaltje gereden op weg ernaar toe, want de weg had een bocht die we niet konden zien. De volgende dag trok de mist pas laat op, waarna we een wandeling in Blackheath hebben gemaakt, genaamd Grand Canyon. Een prachtige wandeling naar beneden door een kloof naar een wilde rivier, met stapstenen dwars door de rivier gelopen, omhoog tot halverwege door een stukje grot en onder een waterval door, en door weer een kloof met regenwoud naar boven toe. Heel erg mooi, maar heel erg vermoeiend vanwege de vele trappen op en af. De derde dag in de Blue Mountains hebben we dan ook doorgebracht door van uitzichtspunt naar uitzichtspunt te rijden, nadat we 's ochtends wakker werden met wederom een prachtig uitzicht over een enorm dal.

Vanuit de Blue Mountains zijn we doorgereden via Canberra (alleen uitzichtspunt in schemering met veel lichtjes gezien) naar de Snowy Mountains, na een avond lang uitgeput gereden tot een stop direct langs de weg waar we nauwelijks geslapen hebben. In de Snowy Mountains zijn we daarom maar in een cabin in een caravanpark gegaan voor 2 nachten eens goed slapen en douchen. Het caravanpark stond aan lake Jindabyne, een stuwmeer, in een plaatsje met dezelfde naam. Daar hebben we eerst maar eens gezwommen in het meer, waarna we lekker lang hebben gedouched en goed geslapen. De volgende dag hebben we een lange wandeling gemaakt naar de top van Australie, Mount Kosciusco (2228 m), boven de boomgrens met mooie blauwe meertjes en prachtige uitzichten in hele sterke wind, waardoor je voeten een andere kant uit werden geblazen dan daar waar jij ze neer wilde zetten. We begonnen 's ochtends in de kou met alle laagjes aan die we bij ons hadden (T-shirt, shirt met lange mouw, dunne trui, fleecetrui) en ondanks dat hadden we het nog koud, voornamelijk door de wind. Gedurende de dag konden we gelukkig steeds meer laagjes afpellen. We kwamen er bij terugkomst achter dat we het rondje de moeilijke kant om (meest klimmen) hadden gelopen, wat ons 7 uur kostte, terwijl het de andere kant op maar 4-5 uur was geweest. Daartegenover hebben wij wel het grootste gedeelte van de dag niemand om ons heen gehad, wat een gevoel van alleen op de wereld, op het dak van Australie, teweeg bracht bij ons allebei.