Autopech

Vanuit het Ting-kamp gingen we na 2 dagen even naar het dichtstbijzijnde dorpje Skattungbyn. Het is een dorp waar veel mensen wonen die biologisch en zelfvoorzienend willen zijn. Er wordt ook een cursus gegeven van een jaar waar de deelnemers (ongeveer 20) leren meer zelfvoorzienend te zijn. Ze leren er groenten te telen, wol te spinnen, verven en weven, houtbewerking, metaalbewerking, kruiden en eetbare planten te herkennen en gebruiken, tipi’s en yurts bouwen als simpel huis, kleding maken, keramiek, etc.
In dit dorp blijven veel cursus mensen wonen en dus groeit het dorp als één van de weinigen. Een aantal mensen zijn een biologisch winkeltje begonnen om gezonde voeding te kunnen kopen en ze zijn een free-shop (weggeefwinkel) begonnen. Wij gingen dus eens in het dorp kijken en naar die winkeltjes toe, maar konden het niet snel vinden. Dus we zetten de auto aan de kant van de weg om de weg te vragen in een cafe, en …. toen startte de auto niet meer, grrrr. We konden de sleutel nog wel draaien in het contact, maar er werd geen contact meer gemaakt. En dus kon de motor niet meer starten. Maar helemaal uit kregen we hem ook niet meer. Alle lampjes in het dashboard brandden nog, dus electriciteit kregen we nog wel. Maar dan trekt dat dus de accu leeg, zucht. We hebben uiteindelijk de accu maar losgekoppeld, zodat die niet leeg zou raken.
Owjee en nu? Uiteraard gebeurde dit op een zaterdag namiddag, zodat je niet op zondag naar een garage kunt, grrrrr. Terug naar het Ting-kamp kon ook niet meer, want de auto’s die gingen zaten vol. Gelukkig hadden we al onze spullen meegenomen en hebben we maar aan de kant van de weg in een scheve auto geslapen. De volgende ochtend wist de cafe-eigenaar wel een trucje. Hij had zijn busje meegenomen en heeft ons een stukje gesleept. Bij 40 km/uur, in de 2e versnelling en dan maar blijven schakelen en opeens…..wondertje…..de motor slaat aan, jippie. We zijn maar meteen doorgereden naar Mora een grotere stad in de buurt met een Peugeot garage. We zijn richting het centrum gereden en daar bij een pompstation gevraagd naar waar die garage was. Overal de motor maar draaiende gehouden, want als ie uit zou vallen, dan konden we niet weer opnieuw starten. Bij de garage hadden ze wel een plekje waar we konden overnachten, want op zondag was de garage inderdaad niet open.
Die dag hebben we het stadje maar bekeken, gezwommen in het meer daar, gedoucht op de camping en wat boodschappen gedaan. Op maandag ochtend hebben we net zolang mensen gevraagd op het pompstation totdat we iemand vonden die hetzelfde trucje met ons uit wilde halen, ons op sleeptouw nemen en versnellingen wisselen totdat de motor weer aanslaat. Daarna zijn we naar de garage gereden, waar we een tijd moesten wachten totdat we aan de beurt waren. We hebben de auto maar schoongemaakt van binnen en wat opgeruimd. De auto hebben ze daar improvisorisch gemaakt. Wat zoveel betekend als dat we elke dag onze eigen auto moeten stelen, door draadjes met elkaar te verbinden onder het dashboard. En nu maar wachten totdat er een oplettende politie agent langs komt, haha. Het is wel te repareren, maar het is een slotspecifiek iets. Er moet dus met de sleutelcode een nieuw slot worden gemaakt. Dat is niet alleen duur, maar het duurt ook lang voordat ze het gemaakt hebben, 2-4 weken. De garage mensen raadden ons aan om dat maar thuis te laten doen, zodat we nu onze vakantie kunnen voortzetten.