Zweedse natuurparken

We zijn in Zweden! Het land van de bomen, in het noorden naaldbomen, in het zuiden ook loofbomen, de rotsblokken, de rood-bruin houten huizen, de vele meren en dus muggen, de bosbessen en dus muggen, de blonde mensen, het outdoors-leven en de vele vele muggen dus. Een bekende uit Noorwegen vertelde ons via mail over de Ting (rainbowgathering -> zoek op internet) van 7 juli tot 7 augustus. Een plek waar vele mensen bijeen komen om te zijn met elkaar, vaak in een bos. Geen idee wat ons te wachten staat, maar daar zijn we redelijk snel naartoe aan het rijden.

Voordat we uit Kopenhagen wegreden hebben we nog een keer in zee gezwommen en gedouched, waarna we eindelijk een wasserij vonden. Helaas was die onbemand en snapten we niks van wat er in het Deens overal stond, want welk knopje is nou voorwas, hoofdwas, etc? Gelukkig was een voorbijganger die we heb vroegen zo vriendelijk om het Deens voor ons te vertalen. De droger werkte niet zo goed, dus we hebben een lijntje gespannen door de auto en hebben 2 dagen met was boven ons hoofd geslapen en met sokken op het dashboard rondgereden.

We zijn vanuit Kopenhagen de tolbrug over gereden naar Malmo en zijn direct de snelweg E 20 opgereden richting het eerste natuurpark 200 km verder. Onderweg zijn we in Landskrona gestopt om naar het kasteel te kijken. Door natuurpark Soderasen hebben we gewandeld boven over en door de kloof. Weer 200 km verder ongeveer ligt natuurpark Store Mosse, waar we lek geprikt zijn door de muggen. Deze muggen laten veel grotere bulten achter dan de Nederlandse, wellicht is het een ander soort mug, waar we nog niet aan gewend zijn. Rene was helemaal lyrisch van Store Mosse, want het is een park met hoogveen (en dus moerassig = muggen). Hoogveen hebben we in NL niet meer, want dat hebben we destijds allemaal afgegraven voor brandstof. Er waren heel veel verschillende soorten planten die zeldzaam zijn en zich helemaal op dit gebied hebben aangepast, waaronder vleesetende plantjes en vele verschillende mossen. De route was wat minder fantastisch en toch ook weer avontuurlijk. Er lag een goed (in 't begin) pad van planken op paaltjes. Wat verderop waren de planken in het veen weggezakt en wat het soms zoeken naar waar je je voeten in de blubber neer moest zetten om nog een plank te raken, of het was balanceren op een smal plankje, of het was natte voetenwerk. Wel prachtig al die verschillende kleuren mossen en de absolute stilte.

We hebben Jonkoping en Huskvarna eventjes aangedaan en zijn vrij snel weer verder gereden, geen bijzondere stadjes. Maar ik moest eventjes naar Huskvarna, daar komen toch de beste naaimachines vandaan, al maken ze ook andere machines, om gras te maaien bv. Over de 195 provinciale weg zijn we verder gereden, tussen de 2 grote meren door, Vattern en Vanern. In Habo staat een prachtige houten kerk uit 1723. Wij hebben onze ogen uitgekeken. De hele kerk is vanbinnen beschilderd met allerlei bijbelse taferelen, schilderingen, teksten, nepmarmer, figuren, wolken, kronkeltje, etc, wauw.

In Tiveden nationaal park (weer 200 km verder naar 't Noorden) hebben we een prachtige wandeling gemaakt, naja vaak meer geklauterd over stenen met veelkleurige mossen, langs meertjes en bronnen en af en toe een uitzicht. En natuurlijk veel bosbessen eten onderweg, overal zijn er bosbessen als ondergroei onder de naaldbomen en op het beetje grond dat over de stenen ligt. Heerlijk om af en toe stil te staan om wat bessen te eten, al kun je vanwege die #@$%-muggen niet te lang stil staan. We hebben aan een mooi klein meertje overnacht, heerlijk dat allemansrecht wat maakt dat je overal mag kamperen (behalve in Nationaal parken en niet in gezichtsveld van huizen). Wat verderop was een camping, waar we in een meer hebben gezwommen, brr koud. De meeste van de kleine meren zijn bovendien bruin van de organiseh stoffen en zuren. Blij waren we dus dat daggasten met muntjes konden douchen op de camping.

In Orebro hebben we overnacht aan de rand van de stad op een kampeerplaats. 's Ochtends zijn we hier door een nieuw aangelegd nationaal park gewandeld. Rene kon zijn lol weer op, want er waren veel vogels en dit soort werk (nieuwe natuur plannen/maken) doet hij zelf ook en dus herkende hij veel van wat en hoe ze het aangelegd hadden. Nu zitten we bij een heel groot winkelcentrum in Borlange te internetten en heeft Rene een nieuwe batterij voor zijn camera gekocht plus een autostopcontact, die je in kunt pluggen in de sigarettenplug in het dashboard. Hoeven we niet meer op zoek naar stopcontacten om batterijen, telefoons en computer op te laden. Zometeen verder rijden naar een kampeerplek langs de weg om te eten en dan of vanavond, of morgen naar de Ting toe. Ben benieuwd wat dat ons gaat brengen.